Nieuwe flap tekst , Boy 7

Foto

Een jongen van 15 komt met zware koppijn en een gebroken enkel op een kale , hete grasvlakte ergens in Amerika . hij wist niet wie ie was waar ie was en hoe hij op deze verlaten plek was gekomen . hij wist wel dat zijn kop zeer deed . het was als of iemand zijn hersenen eruit had geslagen . hij wist niks meer , hoe hard hij ook probeerde om zijn herinerringen terug te laten komen , het lukte niet . in een rug zak vond de jongen een foto en een mobieltje met een voicemail bericht .

Hij hielt het mobieltje tegen zijn oor … drukte de bel knop in hij hoorde iets… de stem zei ‘’bel in geen geval de politie!” hij luisterde het voicemail bericht nog 2 keer achter elkaar voordat ie het wist .

Ondanks de hitte kreeg hij kippenvel …het was zijn eigen stem die hij hoorde op de voicemail.

Wat volgt is een zenuwslopende zoektocht naar wie de jongen is en waar hij vandaan komt. Vanwege de merkjes in zijn kleding waarop  boy 7 staat ,noemt de jongen zichzelf ook ‘Boy Seven’. Tijdens de zoektocht naar zijn verleden komt hij een notebook op het spoor waarin staat: ‘Als jij mij bent en ik deze woorden teruglees, is mijn plan gelukt. Dan heb je het kluisje met dit notebook gevonden. Alles wat hierin staat is echt gebeurd. Het zou kunnen dat jij… ik dus, me dat niet meer kan herinneren. Daarom heb ik alles opgeschreven.’ Door dit boek komt Boy Seven stukje bij beetje achter zijn identiteit en de gruwelijke gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden waar hij wellicht zelf voor heeft gezorgd…