Spijt

Schrijfster: Carry Slee

Carry Slee werd op 1 juli 1949 in Amsterdam geboren. Na de middelbare school ging ze naar de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar in Utrecht en werkte ze een aantal jaren als lerares Drama in het voortgezet onderwijs. In 1988 debuteerde ze in het kindertijdschrift Bobo met verhalen over Keetje Karnemelk. Haar eerst boek, Rik en Roosje, een voorleesboek voor jonge kinderen, verscheen in 1989. Daarna volgden al gauw meer jeugdboeken. In 1999 schreef Carry het Kinderboekenweekgeschenk Bikkels.

Jaar van uitgave: 1996

Niet Vertaald.

In 2013 verfilmd.

Hoofdpersoon: Jochem

Jochem wordt heel erg gepest op school, hij nooit durft voor zichzelf op te komen. Wat ze ook met Jochem doen, hij durft er nooit wat van te zeggen. Jochem wordt vooral door Sanne, Remco en Justin gepest. De rest van de klas vindt eigenlijk 
Dat ze te ver gaan met hun gepest, maar ze durven er niets van te zeggen. David is ook een van de kinderen die vindt dat het te ver gaat, maar hij durft er niks van te zeggen. Tino hun mentor en gymleraar doet er niks tegen dat Jochem wordt gepest en hij pest zelfs mee. Hij heeft een hekel aan Jochem omdat hij zo dik is en zich niet inzet voor gym. Op het klassenfeest gaat David aan Vera verkering vragen dat weet hij nu zeker. Als het feest is begonnen ziet David Vera en Youssef samen zoenen. David kan het niet geloven. Ondertussen dwingen Sanne, Remco, en Justin Jochem sterke drank te drinken. Hij staat te kotsen bij een boom. Hij wordt door zijn eigen kots gerold door de pesters. Hij roept David om hulp, maar David is met z’n hoofd bij Vera en zegt dat hij moet opdonderen. 
De volgende dag komt de rector binnen met de mededeling dat Jochem die nacht niet is thuisgekomen. Iedereen is stil en weet dat het hun schuld is. David en Nienke gaan samen zoeken. Uiteindelijk koen ze bij de vijver, daar drijft Jochems tas in het water, nu weten ze het zeker Jochem heeft zelfmoord gepleegd. De redactie van de schoolkrant vindt dat ze iets moeten doen omdat de volgende keer te voorkomen. Ze starten een pestlijn om kinderen te helpen

Mening:

Ik vond het een leuk boek om te lezen ondanks dat het een zielig en realistisch verhaal heeft. Ik heb zelf namelijk dat ik vaker en liever een boek lees als het een spannend/zielig/eng verhaal heeft. Ik had de film al gezien dus ik wist wel al een beetje wat er allemaal in ging gebeuren en waar het om ging.

Alsnog vond ik het leuk om (nog een keer) dit boek te lezen aangezien er in boeken meestal gevoelens worden beschreven die je in de verfilmde versie niet zo snel mee zal krijgen. Dus het was bijna alsof ik een nieuw boek las.

Het onderwerp van het boek vond ik ook mooi omdat bijna iedereen wel eens heeft gezien dat er iemand wordt gepest of dat ze zelf worden gepest, wat het dus een realistisch boek maakt. Ik vond de film verrassend want aan het einde pleegt Jochem uiteindelijk zelfmoord. Ik kan me dan voorstellen als ik het boek eerder had gelezen dat dat ik de film zag dat ik het verrassend zal vinden omdat de meeste boeken goed eindigen. Wat alweer zegt dat het een realistisch boek is.